Mistrzostwa Europy siatkarek: Polska - Rosja 3:1

Treść

Na taki występ polskich siatkarek czekaliśmy od początku rozgrywanych w naszym kraju mistrzostw Europy. Wczoraj w Łodzi, po fantastycznym, porywającym spotkaniu, nasze panie pokonały utytułowaną reprezentację Rosji 3:1, wykonując ogromny krok w stronę półfinału i strefy medalowej. Czy Biało-Czerwone w niej się znajdą, okaże się dziś.

Przed wczorajszym pojedynkiem Rosja szczyciła się mianem niepokonanej, Polki miały na koncie jedną porażkę, poniesioną z Holandią w pierwszej fazie turnieju. Podopieczne Jerzego Matlaka i Piotra Makowskiego (wczoraj znów prowadził zespół w zastępstwie selekcjonera, który przebywa w szpitalu z chorą żoną) doskonale zdawały sobie sprawę ze swojej sytuacji. Wiedziały, że nie mogą sobie pozwolić na chwilę słabości, na niepowodzenie, na przegraną. Musiały wygrać, bo tylko i wyłącznie w ten sposób zachowywały szanse na półfinał. Obawialiśmy się tego starcia, z wielu powodów. Pierwszym był potencjał rywalek, znakomitych, obytych w grach o najwyższą stawkę. Drugim - forma naszych zawodniczek, dotychczas w kratkę. Trzecim - presja, jaka Polkom towarzyszyła, a z którą dotychczas nie zawsze sobie radziły. Tymczasem nasze, na przekór krytykom i niedowiarkom, wyszły na parkiet pełne wiary i sportowej złości. Naładowane pasją i determinacją. Zjednoczone w celu. I zagrały doskonale, chwilami ocierając się o perfekcję.
Mecz rozpoczął się świetnie. Polki postawiły na trudną zagrywkę, podjęły walkę przy siatce i zaskoczyły przeciwniczki. Po asie serwisowym Agnieszki Bednarek-Kaszy prowadziły 5:2, za moment 8:4. Przeważały, dominowały, górowały w niemal każdym elemencie siatkarskiego rzemiosła. Pomysłowo, efektownie i skutecznie omijały wysoki rosyjski blok, same stanowiąc zaporę niemal nie do przejścia. Gdy na drugą przerwę techniczną oba zespoły zeszły przy stanie 16:10, wydawało się, że nic złego Polek w tej partii spotkać nie może. Niestety, nagle wszystko się zmieniło. Rywalki zaczęły dobrze bronić, a gdy zatrzymały Annę Barańską (do samego końca drżeliśmy, czy w ogóle pojawi się na parkiecie po urazie, jakiego nabawiła się w meczu z Belgijkami), na tablicy pojawił się rezultat 16:16. Zrobiło się nerwowo, ale nasze się nie poddały. Po kolejnej udanej akcji Joanny Kaczor znów wygrywały 20:18 i były krok od sukcesu. Końcówka należała jednak do Rosjanek, choć Polki walczyły dzielnie i obroniły dwa setbole.
W tym momencie sytuacja była trudna, wręcz dramatyczna. Polki czuły, że przegrały już niemal wygraną partię, mogły poczuć się jak bokser po ciężkim nokaucie. Mogły, ale się nie poczuły. Pokazały charakter i hart ducha. Umiejętności i niezmąconą wiarę. Od początku kolejnej odsłony zaatakowały Rosjanki z niebywałą pasją i znów je zaskoczyły. 6:3, 11:4 - przewaga Polek rosła, a kibice oklaskiwali kapitalne akcje Barańskiej, Kaczor, Jagieło i ich koleżanek. Przy wyniku 16:10 były świetne, ale kiedy rywalki zdobyły trzy kolejne punkty, na hali zapanowała cisza. Tym razem jednak Biało-Czerwone nie dały sobie wydrzeć zwycięstwa, a partię zakończył as Mileny Sadurek. Wcześniej rywalki wyrównały, a ich serię przerwał kapitalny blok Katarzyny Gajgał. To był kluczowy moment odsłony.
Trzeci set lepiej rozpoczęły Rosjanki, które w pewnym momencie prowadziły nawet 11:8 i 13:11. Polki były jednak tak zdeterminowane, że straty błyskawicznie odrobiły. Po pięknym ataku Barańskiej był remis, za chwilę nasze wygrywały 16:15 i dorzuciły kolejne dwa punkty. W pięknej, dramatycznej końcówce wątpliwości już nie było, ostatnią akcję przeprowadziła Kaczor i nasze znalazły się krok od celu.
Musiały tylko zgarnąć kolejnego seta. Przy wyniku 9:3 publiczność wiwatowała, owacjom nie było końca do stanu 14:9, 19:16. Ale doświadczone Rosjanki się nie poddały, wyrównały na 20:20. Rozpędzone, fantastyczne Polki nie dały sobie jednak wydrzeć zwycięstwa. W końcówce kapitalnie broniła Mariola Zenik, atakowały Barańska i Kaczor i twierdza "Rosja" padła. - Cieszę się, że wyszłyśmy z dołka. Pokazałyśmy, iż potrafimy grać w siatkówkę i wygrywać z taką potęgą jak Rosja. Jeszcze w pierwszym secie grałyśmy może zbyt czytelnie, ale potem, gdy urozmaiciłyśmy atak, rywalki nie miały za wiele do powiedzenia - powiedziała potem Barańska. Jagieło dodała: - Było tak jak trzeba: zespołowo, z wiarą i radością, i mam nadzieję, że tak zostanie już do końca mistrzostw. Rosjanki potwierdziły, że są groźną, świetną drużyną, ich bloku naprawdę można było się przestraszyć, ale w najważniejszych momentach potrafiłyśmy sobie z nim radzić.
To był nie tylko najlepszy mecz Polek w turnieju, ale i najlepszy, odkąd reprezentację przejął Matlak. Nasze zaimponowały umiejętnościami, trudną, urozmaiconą zagrywką, z którą nie potrafiły sobie poradzić największe gwiazdy rywalek, skutecznym, pomysłowym atakiem, blokiem, obroną, słowem - pokazały siatkówkę na najwyższym europejskim poziomie. Świetnie wytrzymały też presję, nie poddały się po pierwszej partii, która mogła załamać niejednego.
Dzięki temu, dzięki zwycięstwu Polki w tabeli grupy E zrównały się punktami z Rosjankami, obie drużyny mają teraz na koncie po trzy wygrane i porażkę. Dziś Rosjanki zmierzą się z Holenderkami i... mamy oczywiście nadzieję, że przegrają. Jeśli tak się stanie (trzymamy za was kciuki, "Pomarańczowe"), a Polki pokonają wieczorem Bułgarki, awansują do półfinału i powalczą o podium. Niezależnie jednak od wszystkiego, za wczorajszy mecz, fantastyczne emocje, zwroty akcji, charakter i wiarę naszym paniom należą się głębokie ukłony i słowa największej pochwały. Dziękujemy i... czekamy na więcej, bo z taką grą, taką pasją Biało-Czerwone mogą zajść daleko. Bardzo daleko.
Piotr Skrobisz
Polska - Rosja 3:1
(24:26, 25:22, 25:22, 25:22).
Polska: Milena Sadurek-Mikołajczyk 5, Aleksandra Jagieło 11, Agnieszka Bednarek-Kasza 14, Joanna Kaczor 24, Anna Barańska 18, Katarzyna Gajgał 14, Mariola Zenik (libero) oraz Dorota Pykosz 1, Natalia Bamber 1, Paulina Maj 0, Izabela Bełcik 0.
"Nasz Dziennik" 2009-10-01

Autor: wa